OLDTIMERS EN HUN EIGENAREN

Snel is hij niet, de Hymer Siena van Annemarie van Harn uit Wageningen. En het is beslist spartaans rijden, zonder moderne fratsen als stuurbekrachtiging en assistsystemen. Goedkoop is het ook niet om de oldtimer op de weg te houden, maar de eigenaar wil er nooit meer vanaf.

TEKST Rob Kool // foto's bernardien marseille // vIDEO fee van lavieren

Het is mei 2015 als Willem van Harn uit Lunteren als hobbyverzamelaar in het Friese Rouveen is om te kijken naar een verzameling landbouwvoertuigen. Hij struint een beetje rond tussen al het trekkerspul, als zijn oog valt op een oude integraalcamper die in een hoekje staat te verstoffen. Een zogeheten barnfind dus. Het blijkt een Hymer-integraal, model Siena. Als enthousiast camperaar is Van Harn gelijk verkocht en er rijpt een plannetje. De Hymer gaat mee naar Lunteren, samen met een aantal landbouwvoertuigen.

In diezelfde periode gaat dochter Annemarie van Harn (52) trouwen en wat is nou een mooier huwelijkscadeau dan een eigen camper? Senior haalde z’n dochter erbij. “Hij zei: ‘Schat, hier staat je huwelijkscadeau, echt iets voor jou!’ Ik schrok ervan en moest daar wel even over nadenken”, herinnert Annemarie van Harn zich. Haar zonen, destijds 7 en 11 jaar oud, reageerden aanzienlijk enthousiaster. “Mam, nu hebben we onze eigen camper, riepen ze uit.” Van Harn zwichtte en nam de Hymer dankbaar in ontvangst als huwelijkscadeau: een vierpersoonscamper met een dwarsbed achterin en voorin een tot bed om te bouwen dinette.

Stof en vuil

Vader en dochter verdiepten zich om te beginnen in de geschiedenis van de camper. Hij rolde in oktober 1979 van de band en de eerste jaren sleet de camper zijn bestaan in Duitsland, tot een aanrijding een einde maakte aan het actieve bestaan. In 1998 kwam de Hymer als schadevoertuig naar Nederland, waar de nieuwe eigenaar de fors gehavende voorkant repareerde. Daarin is overigens de basisauto nog enigszins herkenbaar, een Mercedes-Benz 602, de voorganger van de Sprinter met de toen gebruikelijke achterwielaandrijving.

Voor de Hymer weer veilig de weg op kon, moest er wel het een en ander gebeuren: de remmen hadden aandacht nodig en het motoronderhoud werd aangepakt. “Verder was het vooral een kwestie van het verwijderen van stof en vuil in het interieur, dat nog origineel was en nog in zeer nette staat bleek. Aan de buitenkant was het in eerste instantie vooral soppen en boenen geblazen”, herinnert Van Harn zich.

Lpg-installatie

Na dit nodige oplapwerk was het tijd om op stap te gaan. Het gezin maakte leuke tripjes in Nederland en niet al te ver over de grens. “Voor verre reizen bleek hij minder geschikt, want met 87 pk sla je geen deuk in een pakje boter. Om maar niet te spreken van een benzineverbruik van een op zes.” Een benzinemotor moet tenslotte voor een beetje koppel veel meer toeren maken dan de vergelijkbare dieselvariant. “Het is elke keer een beetje slikken aan de pomp”, zegt Van Harn, die overweegt om de wagen te voorzien van een lpg-installatie.

Ook heeft ze in de loop van de jaren flink geïnvesteerd: tijdens een tripje vier jaar geleden kwam de dakplaat aan de voorzijde los van de opbouw. “Ik schrok me wezenloos. Net alsof je gescalpeerd wordt.” Dat werd een dure reparatie. Later bleek een kostbare motorrevisie nodig. Het hele blok ging uit elkaar en werd als nieuw weer opgebouwd. “Het was me de investering wel waard, maar te laat bedacht ik dat ik beter een dieselmotor had kunnen laten inbouwen.” Ook kwam er een nieuwe kachel-boilercombinatie in en was er een reparatie aan het koelsysteem nodig.

Bijzondere ervaring

Afgelopen voorjaar besloot Van Harn de buitenkant aan te laten pakken. Ze kwam hiervoor terecht bij Ron Smits Campertechniek in Ede, die het exterieur volledig stripte. Hij repareerde de sponning van de voorruit, verving de dakluiken en monteerde een zonnepaneel. Tot besluit werd de camper in z’n geheel gespoten, in beige en donkergeel. Dat was wel een tweede keer schrikken voor Van Harn. “Wow, het was wel erg geel geworden. Onmiddellijk viel de term vlaflip. Maar inmiddels ben ik er wel aan gewend en gebruik ik de camper met veel plezier.”

En aan het rijden van een camper van deze leeftijd valt ook best te wennen, zo blijkt bij een testritje met vlaflip. Een bijzondere ervaring voor wie verwend is met moderne techniek. Het weggedrag is nogal avontuurlijk, schakelen vergt de nodige overtuigingskracht, met een ellenlange pook die naast de bestuurdersstoel uit de vloer steekt en direct op de versnellingsbak is gemonteerd. Het remmen vergt het nodige anticiperen en sturen is ook best een klusje, want stuurbekrachtiging heeft de Mercedes niet. Maar al met al biedt de wagen zeker nostalgisch rijplezier.

Mooie dingen

Van Harn kan het alleen maar beamen. “Als ik ermee op stap ben, krijg ik alleen maar positieve reacties, van mensen die het een prachtige camper vinden. En daarbij: voor mij heeft de camper ook een grote emotionele waarde. Omdat ik ’m van mijn vader heb gekregen, die inmiddels is overleden, maar ook vanwege de mooie dingen die we ermee hebben meegemaakt. Ik doe de camper nooit meer weg.”